hamid  salami

آقاجان؟ مهربونم؟ کجایی پس؟

اي نگـــــــــــار نازنين فاطمه (س) ?

يادگـــــــــــــار آخرين فاطمه (س) ?

سيدي؟ !

آمده‌ام براي عرض تسليت

با پيراهني مشكي بر تن، آمده‌ام بگويم آجرك الله يا بقية الله

مي دانم! همه را مي‌دانم

مي دانم كه اكنون ميگويي نيازي به تسليت تو نيست

مي دانم كه گناهانم صدبار بيشتر از عاشورا دلت را لرزانده

اما آمده‌ام بهتر از نيامدن است

آمده‌ام بگويم اگر شما مرا براي خودتان نمي‌پسنديد

من فقط شما را براي خود مي‌پسندم

آمده‌ام بگويم اگر شما مرا هيچ نميدانيد

من شما را همه كسم مي‌دانم

من، ديگر كسي را در اين دنيا ندارم جز شما

مي دانيد همه مرا رانده‌اند جز شما

اينك من مانده‌ام در اين دنيا تنها... تنهاي تنها

با همه تنهايي ام آمده‌ام بگويم كه من هم كسي دارم

مگر كسي كه شمارا داشته باشد تنها مي‌ماند؟ !

نه! من شما را دارم اگر چه هيچ ندارم

شما برايم همه كسيد در بي كسي‌هايم

كمكم كنيد كه لياقت اين پيراهن مشكي را داشته باشم

سيدي! آمده‌ام براي تسليت

روي برنگردان، من به خاطر شما آمده‌ام

نكند از من روي بگرداني آقا

روا نيست دست خالي برم گرداني

تورا به حرم جدت قسم آقا

بپذير مرا و هر آنچه در اين دل ناپاكم دارم

بپذير!

بِنَفْسي‏ اَنْتَ مِنْ نَصيفِ شَرَفٍ لا يُساوي‏،

جانم به قربانت اي قرين شرف و بزرگواري كه برابر ندارد،

اِلي‏ مَتي‏ اَحارُ فيكَ يا مَوْلاي،

تا كي سرگردان تو باشم اي مولاي من؟

وَاِلي‏ مَتي‏ وَاَي خِطابٍ اَصِفُ فيكَ وَاَي نَجْوي‏،

و تا كي و به چه زباني وصف تو گويم و راز دل كنم‏

عَزيزٌ عَلَي اَنْ اُجابَ دُونَكَ وَاُناغي‏،

گران و ناگوار است بر من كه پاسخ از ديگري جز تو بشنوم و گفتگو كنم،

عَزيزٌ عَلَي اَنْ اَبْكِيَكَ وَيَخْذُلَكَ‏ الْوَري‏،

گران است بر من كه بر تو بگريم ولي مردم تو را واگذارند،

عَزيزٌ عَلَي اَنْ يَجْرِي عَلَيْكَ دُونَهُمْ ما جَري‏،

گران است بر من كه بر تو بگذرد آنچه مي‏گذرد نه بر ديگران،

هَلْ مِنْ مُعينٍ‏ فَاُطيلَ مَعَهُ الْعَويلَ وَالْبُكآءَ،

آيا كمك‏كاري هست‏ كه با او فرياد و گريه را طولاني كنم،

هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَاُساعِدَ جَزَعَهُ اِذا خَلا،

آيا بي‏تابي (چون من) هست كه چون به خلوت رود در زاري و جزع كمكش كنم‏،

هَلْ قَذِيَتْ عَيْنٌ فَساعَدَتْها عَيْني‏ عَلَي الْقَذي‏،

آيا چشمي هست كه خار فراق در آن خليده و گريان باشد تا چشم پرخار من نيز ياريش دهد،

هَلْ اِلَيْكَ يَا بْنَ اَحْمَدَ سَبيلٌ فَتُلْقي‏،

آيا اي پسر احمد بسويت راهي هست تا ديدارت كنم

هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنا مِنْكَ بِعِدَةٍ فَنَحْظي‏،

آيا روز جدائي ما به وعده تو پيوست مي‏شود تا بهره‏مند گرديم؟

مَتي‏ نَرِدُ مَنا هِلَكَ‏ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوي‏،

كي مي‏شود كه به سرچشمه‏هاي‏ پرآبت درآئيم و سيراب شويم،

مَتي‏ نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مآئِكَ فَقَدْ طالَ الصَّدي‏،

كي مي‏شود كه سيراب گرديم از آب وصل تو كه تنشگي ما بداراز كشيد،

مَتي‏ نُغاديكَ وَنُراوِحُكَ، فَنُقِرَّ عَيْناً،

كي مي‏شود كه صبح و شام را با تو بسر بريم و ديده روشن كنيم، ‏

مَتي‏ تَرانا وَنَريكَ وَقَدْ نَشَرْتَ لِوآءَ النَّصْرِ،

كي مي‌شود كه ما را ببيني و ما هم شما را و پرچم‏ نصرتت را نمايان برافراشته باشي،

تُري اَتَرانا نَحُفُّ بِكَ وَاَنْتَ تَاُمُ‏الْمَلاَ،

آيا مي‏شود كه ما ببينيم آن روزي كه ما گرداگردت را گرفته باشيم؟

وَقَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ‏

و زمين را پر از عدالت كرده باشي؟

کرامت انسانی

شنبه 25 دي 1389      10 صفر 1432        15 ژانويه 2011

امام علی (عليه ‌السلام):

و أکرِم نَفسَكَ عَن کُلِّ دَنِیَّةٍ و إن ساقَتكَ إلی الرَّغائِبِ؛ فَإنَّكَ لَن تَعتاضَ بِما تَبذُلُ مِن نَفسِكَ عِوَضاً.

نفس خود را در برابر هر پستی گرامی بدار اگر چه تو را به خواسته‌هایت برساند؛ زیرا در برابر آنچه از شخصیت خود از دست می‌دهی عوضی دریافت نمی‌کنی.

Respect your own self against every inferiority even though it gives you your wills, for you do receive nothing instead of losing your dignity.

بحار الأنوار، ج 22، ص 334

پاسخ به يك شبهه

آيا استفاده از واژۀ نكاح در متن عربي صيغه عقد، اهانت به زنان است؟

سلام دوستان

بعضي افراد مغرض كه درپي اهداف خاصي هستند، با ايجاد شبهه در بعضي امور، براي ديگران ايجاد تنش مي‌كنند. اين افراد چونكه نمي‌خواهند حقيقت يك موضوع روشن شود، با عباراتي چون "آخوندها حقيقت را وارونه جلوه مي‌دهند"، "اسلامي كه به ما نشان ميدهند اينطوري نيست" يا "تاريخ اسلام را به صورت تحريف شده به ما نشان مي‌دهند" سعي در هيجان‌زده كردن مخاطبان دارند. البته بعضي از اين افراد نيز ناآگاهانه اين القائات را از سوي ديگران پذيرفته و مي‌پراكنند.

از دوستاني كه در امور مذهبي ضعيف هستند يا غيرمذهبي هستند، خواهش مي‌كنم كه اگر روزي مطالبي از اين دست ديدند، فورا هيجان‌زده نشده و چشم خود را نبندند و براي بررسي منطقي مطلب، به منابع موثق مراجعه كرده و از صاحب نظران يا افراد آگاه سؤال كنند.

چون اين افراد مغرض و تحريف‌گر با همين حرفها طرف مقابل را خام كرده و كوهي از دروغ و افترا را به اسلام نسبت مي‌دهند.

يكي از اين موارد كلمه نكاح است. اين مغرضان مي‌گويند:

"آيا مي‌دانيد واژۀ نكاح كه آخوندها هميشه در خطبه عقد براي ازدواج جوانان اين سرزمين ميخوانند به چه معناست؟ اينها حتي در مراسم ازدواج هم به جوانان ما اهانت مي‌كنند. خطبه عقد و ازدواج بزبان عربي توهين بزرگي به شخصيت زن مي‌باشد."

خوب، چرا اهانت است؟ ميگويند:

در خطبه عقد به زبان عربي از دو واژه انكحتك و زوجتك استفاده ميشود كه انكحت از نكح مي‌آيد و "نكح" يعني "آميزش جنسي" و آنگاه كه ملا ميگويد "انكحتك و زوجتك لموكلي" يعني من بوكالت موكلم با تو آميزش جنسي انجام دادم.

و اما پاسخ به اين شبهه:

همانطور كه شما دوستان خوب مستحضريد؛ در تمام زبان‌ها كلمات معاني مختلفي دارند كه بستگي به موقعيت كاربرد آنها و يا از روي استعارات مي‌توان متوجه شد كه منظور كداميك از معاني است.

چند مثال:

1- كلمه "خر": اين كلمه در معاني متختلفي بكار مي‌رود مانند: "بزرگ و زياد"، "حيوان باربر چهارپا/ الاغ" و.... خوب اگر كسي مي‌گويد، "خر زور"، به معني "پر زور، قدرتمند؛ "خرتوخر"، به معني: "هرج و مرج و بي نظمي"؛ "خرحمالي"، به معني "كار كردن بي اجر و مزد تحميلي"

2- كلمه "دفتر": شما مي‌توانيد به "دفتر" مدير دانشگاه يا آموزشگاه‌تان وارد شويد ولي آيا ميتوانيد به "دفتر" مشقتان هم وارد شويد؟ !

3- كلمه "شير": وقتي مي‌گويي شير، ممكن است منظورتان شير جانور باشد يا شير آب يا شير خوراكي.

 اين لغات فارسي هستند؛ شما حسابش را بكنيد كه معناي لغات در زبان عربي كه كاملترين زبان است و با تغيير فتحه و كسره و ضمّه معني لغت زير و رو ميشود چگونه است. صد البته اين افراد ناآگاه يا مغرض، لغت را به عمد معناي ناصحيح مي‌كنند.

معني كلمه نكاح (نُكْحْ / نِكْحْ) : اهم معاني‌اي كه لغت‌نامه‌هاي معتبر براي اين كلمه ذكر كرده‌اند، عبارتند از:

غلبه، زناشويي (مجامعت)، ازدواج يا پيوند زناشويي

غلبه:

وقتي مي‌گويد: نَكَحَ المَطَرُ الاَرض { باران به زمين رسيد / يعني اينكه رطوبت باران بر زمين غلبه كرد}

يا وقتي كه مي‌گوييم نَكَحَ النُّعاسُ عَينَيهُ يعني غَلَبَ النُّعاسُ عَينَيهُ {يعني خواب بر دو چشم او غلبه كرد}

اولا اين غلبه دو طرفه است بعد هم غلبه به معني به اسارت كشيدن نيست بلكه ما درعشق ومقهوريت عاطفي وجنسي نيز همين حرف را مي‌زنيم تا دو طرف در عشق وابسته وغالب ومغلوب يكديگر نشوند ازدواج نمي‌كنند پس غلبه، هم به معني غلبه در حق وتثبيت لازمه‌هاي حقوقي دو طرف بر يكديگر وهم به معني غالبيت ومغلوبيت دو طرف در عشق است

زناشويي (مجامعت)

دراين معني، نكاح يعني آميزش جنسي بين زن و شوهر (قطعا آميزش حلال، چرا كه به آميزش غيرحلال، عمل قبيح زنا مي‌گويند)

ازدواج يا پيوند زناشويي:

دراين معني، نكاح يعني "قرارداد بين يك زن و مرد براي شروع زندگي مشترك، همان معني‌اي كه در خطبه عقد مورد نظراست.

اما دليل ما بر اينكه در خطبه عقد، سومين معني مدنظراست:

دليل اول:

آيه 49 سوره مباركه احزاب:

يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا�الاحزاب/49�

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد اگر زنان مؤمن را به نكاح خود درآورديد آنگاه پيش از آنكه با آنان همخوابگي كنيد طلاقشان داديد ديگر بر عهده آنها عده‏اي كه آن را بشماريد نيست پس مهرشان را بدهيد و خوش و خرم آنها را رها كنيد

همانطور كه در آيه فوق ملاحظه مي‌فرماييد، منظور از نكاح "ازدواج يا پيوند زناشويي" است. چرا كه بحث آميزش جنسي يا هم‌خوابگي را مجزا ذكر كرده است، پس منظور از نكاح صرفا "ازدواج يا پيوند زناشويي" است.

دليل دوم:

آيات 2 و 3 سوره مباركه نور:

الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ(2)

به هر زن زناكار و مرد زناكاري صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد در [كار] دين خدا نسبت به آن دو دلسوزي نكنيد و بايد گروهي از مؤمنان در كيفر آن دو حضور يابند

الزَّانِي لَا ينْكِحُ إِلَّا زَانِيةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيةُ لَا ينْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ(3)

مرد زناكار جز زن زناكار يا مشرك را به همسري نگيرد و زن زناكار جز مرد زناكار يا مشرك را به همسري نگيرد و بر مؤمنان اين [امر] حرام گرديده است

همانطور كه در آيه شماره 3 سوره مباركه نور ملاحظه مي‌فرماييد، منظور از نكاح "ازدواج يا پيوند زناشويي" است. چرا كه:

اولا: نكاح را يك امر دو طرفه (يعني قرارداد ازدواج) ذكر كرده است و معني آن تجاوز مرد به زن نيست كه بعضي از مغرضين مطرح مي‌كنند.

ثانيا: در آيه 2 سوره مباركه نور كه سخن از زنا و آميزش حرام جنسي است، از كلمه نكاح استفاده نمي‌كند

ثالثا: در آيه 3 سوره مباركه نور مي‌فرمايد، افرادي كه قبلا زنا و آميزش حرام جنسي داشته‌اند براي عقد ازدواج لايق يكديگرند و مؤمنين با آنان عقد ازدواج نداشته باشند.

دليل سوم:

در انجام عقد ازدواج، مرد به زن نمي‌گويد اَنكَحتُكَ، بلكه اين زن است كه عبارت يا صيغه عقد را مي‌خواند و خطاب به مرد مي‌گويد: اَنكَحتُكَ (من خودم را به ازدواج تو درآوردم)، بنابراين برداشت فاسدي كه افراد مغرض از اين عبارت مي‌كنند، ناصحيح است و وارونه جلوه دادن واقعيت است.

يا وقتي عاقد (وكيل خواننده عقد) خطاب به زن مي‌گويد اَنكَحتُكَ لِمُوَكِّلي يعني به ازدواج درآوردم تو را براي موكلم (مرد)؛ در حالي كه اگر عاقد خطاب به زن مي‌گفت اَنكَحتُكَ مِنْ مُوَكِّلي يعني به ازدواج درآوردم تو را از طرف موكلم (مرد)، آنوقت اين شبهه جاي طرح داشت كه عاقد مي‌گويد من از طرف موكلم (مرد) با تو آميزش جنسي مي‌كنم.

در واقع افراد مغرض شبهه‌افكن از ناآگاهي افراد به جزئيات زبان عربي و تشخيص معني كلمات در موقعيت‌هاي مختلف، آنان را دچار شبهه مي‌كنند.

بنابراين عزيزان اين شبهه‌اي كه در بعضي وبلاگ‌ها از طرف افراد ناآگاه يا ساده لوح يا مغرض مطرح مي‌شود، صحيح نيست.

موفق باشيد